na oszacowanie siły dyskryminancyjnej obrazów lub ich poszczególnych elementów, jakimi są najczęściej składowe wektora parametrów. Założenie, że parametry diagnostyczne powinny powodować skupienie obrazów należących do tej samej klasy (stanu chorobowego lub typu niesprawności), a rozsunięcie obrazów należących do różnych klas jest podstawową przesłanką do konstrukcji algorytmów oceny skuteczności diagnostycznej parametrów. Inaczej mówiąc, jest to kryterium oceny zdolności parametrów do grupowania się, parametrycznych obrazów, w swoich klasach i zwiększania rozdziału między klasami.<br>Niech &lt;gap&gt; oznacza macierz rozproszenia wewnątrz klasy niesprawności lub symptomu chorobowego m obiektu diagnozowanego. Elementy macierzy &lt;gap&gt; są określone następująco: &lt;gap&gt;<br>gdzie &lt;gap&gt; - wymiar przestrzeni parametrów (wektora), &lt;gap&gt; - indeks i liczba reprezentantów należących do danej klasy