ogromnymi oporami, i to z wielu stron. O autotelicznej wartości przyrody pierwsi, poza biologami, przekonali się organizatorzy turystyki i rekreacji. W tych dziedzinach stosunkowo wcześnie zaadaptowano koncepcje interakcyjne, traktujące związki człowieka z przyrodą jako swojego rodzaju wymianę wartości. Wcześnie też zwrócono uwagę na społeczne, humanistyczne, konsekwencje szkód wywołanych w przyrodzie. Interakcje turystyki i rekreacji ze środowiskiem przyrodniczym, a ściślej biorąc z jego elementami składowymi, mają bardzo zróżnicowany charakter. Odnosi się to zarówno do różnorodnych, subtelnych nieraz mechanizmów interakcji, jak też do ich skutków dla obu "partnerów", tj. dla ludzi wypoczywających lub uprawiających turystykę oraz dla przyrody, zwłaszcza żywej, gdyż ta najsilniej