posiadania określonego cenzusu wykształcenia z preferencjami pracodawcy. W tych warunkach dominujący dotychczas w naszym kraju mechanizm alokacji kadr (po zakończeniu przez nie cykli kształcenia ponadpodstawowego) ma w dużym stopniu charakter pozaplanowej, wtórnej redystrybucji i stanowi on swego rodzaju zatrudnieniową korektę &lt;foreign&gt;ex post&lt;/foreign&gt; w stosunku do przyjętej i realizowanej polityki edukacyjnej. <br> Jak już uprzednio wspomniano, osiągnęliśmy obecnie w naszym kraju wysoki stopień nasycenia gospodarki również kadrami z wyższym wykształceniem. W konsekwencji, już na lata 1974-1980 Komisja Planowania określiła potrzeby na kadry z wyższym wykształceniem w wysokości 458,8 tys. osób, podczas gdy przewidywany dopływ absolwentów szkół wyższych miał wynieść w tym okresie