do czytelników Boya, ale do młodych ludzi,<br><br>strona 49<br><br>którzy sami mieli pracować w rzemiośle artystycznym. Chodziło więc nie o to, aby - biorąc za przykład sztukę realistyczną - moi słuchacze ulegali złudzeniu rzeczywistości, lecz o to, aby wiedzieli, z jakich elementów to złudzenie się składa i jakimi środkami może być osiągnięte. Jakakolwiek byłaby struktura społeczna grupy czytelników, zawsze można odróżnić wśród nich znawców i profanów, osoby poświęcające lekturze więcej czasu lub zajmujące się czytaniem zawodowo i osoby czytające mało i mające skalę porównań. Ci ostatni mogą ocenić dobre i najlepsze książki, ale nie potrafią ich odróżnić od książek gorszych, są złymi sędziami w