coraz rzadziej.<br><br> Sobór Watykański II (który w połowie lat sześćdziesiątych otworzył Jan XXIII, a zamknął Paweł VI) nie odnosi się wcale do ziemskich kar za samobójstwo, przypominając jednocześnie, że ((...)).<br><br>W Kodeksie prawa kanonicznego obowiązującym od początku lat osiemdziesiątych samobójstwa nie wyodrębniono. Mieszcząc się ono w szerszej kategorii grzechu. Samobójcy, czyli ((...)). <br><br>Jednakże owo "publiczne zgorszenie wiernych" przestało pod koniec lat dziewięćdziesiątych być jednoznaczne: ((...))<br><br>Niemniej: ((...))<br><br>Szczególne czynniki sytuacyjne, jakkolwiek nie dają przyzwolenia na pozbawienie się życia, to jednak grzech ten łagodzą. ((...)) Samobójstwo było - i wciąż pozostaje - czynem złym. Nikt nie może rościć sobie do niego prawa, ponieważ człowiek ((...))<br><br>Współcześnie, pod koniec XX wieku