ktorysi ptosek juz gniozdecko ściele i lekućki wiater śpiywo:<br>Budzi sie zywinaDrzewo, kwiotuś małyNiesie radość światuChrustus Zmartchwywstały!<br>I choć Chrystus tyj wiesny jest bardzo smutny, to przecie sie odmieni świat i po smutku radość przydzie. Bo jednym ludziom bomby na głowy lecom, inksi sie tropiom cy lepso spyrka, cy wędzonka. Jedni siedzom pod mostem, drudzy przy stole świątecnym z kiełbaskami pochniącymi, babami i mazurkami. I nikt nie wiy cy to dobrze, cy źle, wiymy, ze tak jest i ze sie odmiynio. Panie Zmortchwywstały, zmiłuj sie nad nami...<br>A Wozny Chłop gonił po muzeach, sukoł miłośników tradycji, prowdziwych góroli z dziada pradziada