PUBLICYSTYKA JAKO SZTUKA WYMOWY&lt;/&gt;<br><br>Jeśli publicystyką nazwiemy wszelką działalność piśmienniczą rozważającą aktualne problemy społeczne, polityczne, obyczajowe, religijne, to znaczna część literatury renesansowej w Polsce jest publicystyką lub co najmniej pełni funkcje publicystyczne. Głosem w sprawach publicznych jest zarówno Krótka rozprawa Mikołaja Reja, jak Satyr Kochanowskiego, zarówno Odprawa posłów greckich, jak Kazania sejmowe Skargi. Publicystyczny jest każdy wiersz ulotny, który zgłasza swoje "za" lub swoje "przeciw" w momencie ważnych zdarzeń pasjonujących opinię publiczną - takich, jak małżeństwo Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłłówną, sejmy egzekucyjne, pierwsze i drugie bezkrólewie.<br>Publicystyczna żywość literatury polskiej wieku XVI nie jest specyficzną cechą ani tej epoki, ani naszego