samobójstwem, zdecydowałem poszukać pracy, która nie sprawiłaby mi przykrości. Takim zajęciem okazało się bibliotekarstwo; przecież i w domu większość czasu spędzałem w towarzystwie książek. O to stanowisko nie trzeba było się ubiegać, bo i chętnych brakowało z powodu psiej zapłaty. Pojawiłem się więc w dyrekcji bibliotek w śródmieściu Warszawy.<br>Pani: Kierownicze stanowiska są obsadzone.<br>Ja: Zgadzam się na stanowisko szeregowego bibliotekarza.<br>Pani: Pan wie, ile wynoszą pobory? Starczy panu na papierosy.<br>Ja: Na szczęście nie palę.<br>Pani patrzy na mnie podejrzliwie, ogląda mój dowód osobisty. Wietrzy tu jakiś podstęp.<br>Pani: Byłby pan tu jedynym mężczyzną. To zawód sfeminizowany. Mężczyźni pozajmowali lepiej