zmęczone, że nie chciało im się nawet rozmawiać. Wokół był cień i słońce też było znużone w tę godzinę u schyłku dnia, dogasało na ścianach baraku. Raptem zatupotały bose pięty i Jurek wpadł zdyszany, już od progu wołając:<br>- Polski oficer przyjechał! Polski oficer przyjechał!... Ma furażerkę z orzełkiem! Trencz! Pas! Koalicyjkę! I pistolet! I gwiazdki! I wszyscy nasi się zbiegli! I żółte buty! Każdy chce go dotknąć, mundur pogłaskać... Pierwszy go zobaczyłem, kiedy wysiadał z pociągu. Wysoki! Z orzełkiem! Szuka kogoś z Grodna.<br>Zerwały się z łóżek, a Zosia porzuciła żelazko, i pobiegły ujrzeć polskiego żołnierza, polskiego oficera w Kazachstanie. Stał