z istotą współczesnej literatury, która ma być dla ludzi, zrozumiała przez prostego czytelnika i wysoce pedagogiczna. Tak, tak było, i nie ma się czemu dziwić. Młodzi z pełnym entuzjazmem przyjęli nową Polskę i chcieli jej służyć. A młodość nie zna zahamowań i zwykle brzydzi się klasyką i tradycjonalizmem. Tak więc Koło przeobraziło się w arenę walki o pryncypia socjalizmu i służebną rolę literatury wobec zjawisk społecznych. Otwinowski bezradnie rozkładał ręce.<br>Prawie wszyscy początkujący pisarze, na których liczyliśmy, przeszli taką szkołę zauroczenia. Później w większości zmienili radykalnie zdanie i poglądy, porzucili partię i byli pierwszymi, którzy zaatakowali nowe normy literackie, przywleczone do