W tych warunkach na Polnej i jej bocznicach skoncentrowały się nasze władze cywilne. Ciężkim przeżyciem w pierwszych dniach Powstania była wiadomość nadana przez Jana Kwapińskiego z Londynu, że nie możemy liczyć na jakąś poważniejszą pomoc.<br> Pozostaliśmy z żoną do kapitulacji, następnie skierowano nas do Pruszkowa. Wyszliśmy razem z państwem Henrykowstwem Kołodziejskimi i ich synem. Mieszkający w tymże domu Stanisław Stępowski wraz z Marią Dąbrowską szli w innej grupie. Byłem w Warszawie lekko ranny od pocisku, więc bez większych kłopotów zostaliśmy skierowani do Bochni. Przejeżdżał wtedy przez Pruszków książę Janusz Radziwiłł. Na moją prośbę zwrócił się do naszej placówki sanitarnej i syn