rzymskiego można nazwać złotym wiekiem Aleksandrii, która - chociaż była pięknym miastem o szerokich ulicach otoczonych portykami - nie wyglądała do końca tak, jak przyjęło się uważać w historii architektury i sztuki. Badania polskiej ekipy wykazały, że nie szlachetny marmur stanowił główny budulec w tym mieście. Dr Wojciech Kołłątaj, kierownik prac na Kom el-Dikka, sądzi, że: - Pałace królów, owszem, ale domy zwykłych mieszkańców, nawet tych zamożnych, budowano nie z marmuru, ale ze zwykłych pni palmowych pokrytych białym tynkiem, dzięki czemu rzeczywiście miasto sprawiało wrażenie lśniącego w słońcu.<br>Kom el-Dikka to stanowisko wyjątkowe pod każdym względem, przede wszystkim dlatego, że jest to