pieniężnej można by ją obniżyć (np. do poziomu b1), ale kosztem zwiększenia inflacji (na rys. 16.5 z tp0 do tp1). Sugerowano w ten sposób, że przez odpowiednią politykę gospodarczą rząd jest w stanie zapewnić taką kombinację poziomów inflacji i bezrobocia, którą ze społecznego punktu widzenia można uznać za najkorzystniejszą.<br><br><br>Koncepcja zmodyfikowanej krzywej Phillipsa znalazła potwierdzenie w rzeczywistości wielu krajów. W latach sześćdziesiątych i w początkach lat siedemdziesiątych stała się wręcz teoretyczną podstawą polityki gospodarczej szeregu krajów. W latach siedemdziesiątych pojawiło się zjawisko stagflacji, polegające na równoczesnym występowaniu wysokiej inflacji i wysokiego bezrobocia. Zjawisko to było trudne do wytłumaczenia na gruncie