dokumentu programowego opracowanego przez Gillera ("formy organizacji") w "<name type="tit">Dzienniku Powszechnym</>" z 29 sierpnia 1862 roku miało konsekwencje wcale nie takie, jakich spodziewali się car (który polecił druk), Konstanty czy Wielopolski. Osiągnięto tą decyzją klasyczny efekt bumerangowy. Zamiast zwrócić opinię przeciw <gap> (jak nazywał czerwonych w swojej odezwie do narodu wielki książę Konstanty) - zrobiono znakomitą reklamę Organizacji Narodowej. Ludzie czytając program chwalili mądrość Komitetu, <gap>. "<name type="tit">Dziennik Powszechny</>" tego dnia rozkupiono natychmiast, sam Komitet kupił dla celów organizacyjnych kilkaset egzemplarzy i rozesłał je swoim agentom na prowincji, gdyż był to wygodny i bezpieczny sposób kolportowania instrukcji programowej. Cała sprawa komentowana była szeroko w europejskiej prasie