Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
uczyni".
Z tego to czasu pochodzi znana pobudka Pieśń ochotników krakowskich, ogólnonarodowe wezwanie do broni, a także lapidarny epigramat Na powstanie Krakowa i Warszawy (1794) – „godny spadkobierca epigramatyki Sejmu Czteroletniego" i wiersz Kościuszku! Twoja skromność nie dba o pochwały (1793), który podejmuje ton z wcześniejszego tekstu Do Tadeusza Kościuszki nad Bastylią, pisanego pod wrażeniem zniszczenia słynnego więzienia w Paryżu. Lata narodowej burzy zamyka krótki pobyt w „rozkosznej rezydencji" Tarnowskich, Dzikowie koło Sandomierza. W zapełnionym przez uchodźców pałacu spotykają się Feliński, Wyszkowski, Tyminiecki, Rudzki, Kopczyński. Znów polityka splata się z literaturą, opowieści „niedawnych czynów wojennych" z lekturą nowych
Z tego to czasu pochodzi znana pobudka Pieśń ochotników krakowskich, ogólnonarodowe wezwanie do broni, a także lapidarny epigramat Na powstanie Krakowa i Warszawy (1794) – „godny spadkobierca epigramatyki Sejmu Czteroletniego" i wiersz Kościuszku! Twoja skromność nie dba o pochwały (1793), który podejmuje ton z wcześniejszego tekstu Do Tadeusza Kościuszki nad Bastylią, pisanego pod wrażeniem zniszczenia słynnego więzienia w Paryżu. Lata narodowej burzy zamyka krótki pobyt w „rozkosznej rezydencji" Tarnowskich, Dzikowie koło Sandomierza. W zapełnionym przez uchodźców pałacu spotykają się Feliński, Wyszkowski, Tyminiecki, Rudzki, Kopczyński. Znów polityka splata się z literaturą, opowieści „niedawnych czynów wojennych" z lekturą nowych
uczyni".<br> Z tego to czasu pochodzi znana pobudka Pieśń ochotników krakowskich, ogólnonarodowe wezwanie do broni, a także lapidarny epigramat Na powstanie Krakowa i Warszawy (1794) – „godny spadkobierca epigramatyki Sejmu Czteroletniego" i wiersz Kościuszku! Twoja skromność nie dba o pochwały (1793), który podejmuje ton z wcześniejszego tekstu Do Tadeusza Kościuszki nad Bastylią, pisanego pod wrażeniem zniszczenia słynnego więzienia w Paryżu. Lata narodowej burzy zamyka krótki pobyt w „rozkosznej rezydencji" Tarnowskich, Dzikowie koło Sandomierza. W zapełnionym przez uchodźców pałacu spotykają się Feliński, Wyszkowski, Tyminiecki, Rudzki, Kopczyński. Znów polityka splata się z literaturą, opowieści „niedawnych czynów wojennych" z lekturą nowych
