nas ciasnym pierścieniem. Ludzie z lasu patrzyli na ostatnie przygotowania lekarza i jego asysty jak urzeczeni. Po ogłuszającym hałasie podróży osiedliśmy na wysepce ciszy.<br> Nagle głośno rozpłakała się mała dziewczynka, której pobrano krew do analizy. Łzy jej spływały po smagłej skórze policzka, a pielęgniarka głaskała ją po włosach i uspokajała. Krew dziecka i innych pacjentów zabierzemy do Brunei. Przy następnej wizycie będzie już wiadomo, czy wszystko jest w porządku, czy też "gorączka śledziony" nie dała za wygraną.<br><br> W Sarawaku oddalałem się od cywilizacji, tak jak się schodzi po stopniach w mroki jakiejś starej piwnicy - Sarawak to już nie inny kraj, ale