było włączenie metod wspomagających dokonywanie wyboru do prakseologii, a dokładniej - do jej wyspecjalizowanego działu zajmującego się zagadnieniami wyboru i optymalnych decyzji.<br> Punkt widzenia Langego został upowszechniony w Polsce do tego stopnia, że Wielka Encyklopedia Powszechna włączyła wymienione wyżej metody do hasła "Prakseologia", dodając do nich jeszcze teorię gier.<br> Niezależnie od Langego, ale z powołaniem się na prace Kotarbińskiego, podobne stanowisko zajął Arnold Kaufmann, francuski autor raczej popularnej książki zatytułowanej: The Science of Decision-making, z podtytułem An Introduction to Praxiology. Traktował on jako należące do prakseologii nie tylko metody wymienione powyżej, ale także metody sieciowe, takie jak np. PERT, nazywając je