Newton wyobrażał sobie, że Pan Bóg stworzył świat w pewnej chwili absolutnie (tzn. niezależnie od czegokolwiek) płynącego czasu, "zadając" w tej chwili położenia i pędy wszystkich nowo powstałych materialnych cząstek i natychmiast mógł rozpocząć szabatni odpoczynek. Resztę pracy wykonują za niego prawa mechaniki. Inspirowany tym samym, ściśle deterministycznym obrazem rzeczywistości, Laplace mawiał, że gdyby ktoś mógł znać położenia i pędy wszystkich cząstek we Wszechświecie w jednej tylko chwili i był w stanie rozwiązać odpowiednio wielki układ równań różniczkowych, to wiedziałby wszystko, byłby posiadaczem Bożej wszechwiedzy. <br> Teorie mechaniki klasycznej odnosiły się tylko do materialnego, nieożywionego świata, ale wystarczyło zrobić jeden lub dwa