książce znający i litery zgrabnie stawia - wzięła w obronę antagonistę męża Mielczarkowa.<br> Krew poszła mu do głowy, musiał być impetyk. Czerwony, ze wściekłością w oczach huknął na żonę:<br> - A ty zamknij tę wstrętną gębę! Widzisz ją, fatygant się przypomniał! On już siedmioro ma, a ty go jeszcze w sercu hołubisz. Latawica!<br> A więc zazdrość, stwierdziła beznamiętnie Marta. Dla przyzwoitości odcięła skrawek plastra i przyłożyła opatrunek wysychający z wody Burowa na czole Szymka. Pożegnała się szybko, wymawiając od poczęstunku. Mielczarek zdążył już bowiem postawić na stole wódkę i szklanki.<br> - A doktora chyba nie warto fatygować - dodała już we drzwiach, udając, że nie