wprowadził mnie, na krótko przed naszym rozstaniem, w zaczarowany świat amerykańskiej, rozśpiewanej i roztańczonej komedii muzycznej lat trzydziestych, o którym ktoś kiedyś napisał, że był to okres ekranowego szczęścia. I chyba sporo prawdy w tym określeniu, skoro wychodziło się z kina po takiej "Paradzie miłości", czy "monte Carlo" z Jeanette Mac Donald, czy po późniejszych filmach z Fredem Asterem w nastroju nieporównanego rozbawienia i beztroski. <br> No i to wszystko z zakresu ojcowskich "pieszczot". Powściągliwość, która dziś często przychodzi mi na myśl, ilekroć oglądam jakiś amerykański serial rodzinny z sakramentalnym "I love you" wyznawanym sobie wzajem przez wszystkich członków rodziny przy każdej