po uściśnięciu mi dłoni. - Miły jest Kubula, prawda? - Musiałem przyznać, że jednak było coś rozbrajającego w jego idiotycznym zadowoleniu z siebie. <br>- To mój przyjaciel z Katowic - przedstawiła go Anna. - Bardzo miły. Dziewczyny w Katowicach za nim szaleją. - I wyczuwając moje zakłopotanie, pogłaskała mnie po twarzy. <br>Pomyślałem wtedy z przykrością o Maćku, który przecież zaraz miał nadejść. Kubula rozłożył tymczasem obrus, a Anna włączyła telewizor. Zauważyłem, że denerwuję się z powodu Maćka, pomyślałem, że go polubiłem, poczułem się dość głupio, chociaż przez chwilę starałem się wydobyć z tej sytuacji jakieś momenty dramatyczne. Żałowałem, że nie ma Ewy, żebym mógł jej to opowiedzieć