malutki, krótko ostrzyżony człowieczek w pomarańczowych szatach. Na czole, ramionach i niżej na rękach ma wysmarowane białym popiołem <orig>wibuthi</> pasy Śiwy. Zaprasza Maxa do środka ogrodu świątynnego. Na bosaka, bo buty zostawił przecież przed głównym wejściem do świątyni. A pod stopami wszędzie krowie gówna. Przewodnik właściwie nie mówi po angielsku. Max rozumie jednak, że ma się do niego zwracać per Swami. Swami pokazuje kolejne posągi w ogrodzie, na każdy kładzie zrywane po drodze kwiatki i liście. Dotyka czerwonej farby i poprawia sobie nią swoje trzecie oko. Obchodzi figury dookoła, mantruje pod nosem, pochyla się przed nimi z rękami złożonymi w modlitwie