wspólnie terminarza "dojścia" z datą przyjęcia do Unii miałoby charakter dyscyplinujący rządy i parlamenty krajów środkowoeuropejskich i wyznaczałoby tempo koniecznych prac legislacyjnych i reform strukturalnych, tworząc w ten sposób "twardą ścieżkę dojścia" do Unii. Wraz z warunkami "brzegowymi", kalendarz odgrywałby więc - w sensie pozytywnym - rolę zbliżoną do umów zawieranych z Międzynarodowym Funduszem Walutowym. Ustalenie daty przyjęcia do Unii zmniejszyłoby też niepewność co do przyszłych warunków prowadzenia działalności gospodarczej w tych krajach. Jest to bardzo istotne dla inwestorów zagranicznych, którzy mogliby śmielej angażować się w przedsięwzięcia prywatyzacyjne i inwestycyjne na Wschodzie. Wspólnie ustalony kalendarz stwarzałby wreszcie gwarancje, że również kraje Unii będą