antropologii.<br> Mógł zostać wyłącznie uczonym. Ale dość wcześnie dostrzegł również i pułapki przekazywanej mu wiedzy. W książce obrachunkowe &lt;name type="tit"&gt;"Adel &lt;gap&gt;"&lt;/&gt; pisze:<br> &lt;q&gt;"Profesorowie gimnazjum z grubymi brzuchami i zwisającymi wąsami zanudzali nas niemieckimi czynami bohaterskimi w rocznicę urodzin króla lub bitwy pod Wiedniem. poza tym opowiadali nam i czynach bohaterskich dawnych Rzymian. Mimo woli również i Rzymian wyobrażałem sobie jako ludzi ze zwisającymi wąsami i okropnych nudziarzy, gdy w saskim dialekcie toczyli swoje mowy przeciwko &lt;name type="person"&gt;Katylinie&lt;/&gt;. Nacjonalizm i humanizm zlewały mi się w jedno pojęcie jako tak samo nieludzkie i akademickie nurty&lt;/&gt;".<br> Został tedy pisarzem i jest nim do dzisiaj, autorem kilkudziesięciu książek, powieści