się bez przerwy.<br><br>Gdy był już wielkości zwyczajnej szafy, z drzwi jego <br>wyszła jakaś maleńka postać, która zbliżyła <br>się do mnie. Był to pan Kleks. Taki sam pan Kleks, <br>jakim widziałem go niegdyś w szklance.<br><br>Tymczasem niebo nade mną się obniżyło i księżyc <br>wisiał na nim jak lampa na suficie.<br><br>Mur otaczający Akademię przybliżył się i wyraźnie <br>rozróżniałem w nim furtki prowadzące do sąsiednich <br>bajek.<br><br>Czas upływał i wszystko dokoła mnie kurczyło się <br>coraz bardziej. Powieki mi się kleiły i ogarnęła <br>mnie taka senność, że niepostrzeżenie usnąłem.<br><br>Gdy po chwili otworzyłem oczy, przeobrażenie otaczających <br>mnie przedmiotów dobiegało końca.<br><br>Znajdowałem się w