Dobrze.<br>Ruszyliśmy. Jechaliśmy przez podmiejską okolicę. Mijaliśmy willowe osady. Okna były przeważnie ciemne. Mimo pewnej jednostajności nie bez zaciekawienia oglądałem schludne i ładne domy.<br>Próbujesz wyobrazić sobie, jak wyglądają wnętrza will. Uśpione dojrzałe kobiety i ich chrapiący mężowie. W drugim pokoju - dzieci. Włosy kobiet rozrzucone na białym ramieniu. Tak! Jeden Murzyn stał przed wysokim bębnem, trzej inni, z podniesionymi w górę ramionami, zastygli w bocianiej pozie. Leszek zatrzymał auto przed nie otynkowanym blokiem. Wysiedliśmy. Do postoju taksówek było około stu metrów. Przestrzeń tę przebyliśmy w milczeniu.<br>- Jedź lepiej do domu - poradziłem, wsiadając do taksówki.<br>- Masz rację, bo...<br>Odbiegł od wozu. Wymiotował