wydał słodszym od ambrozji<br>I wznieśliśmy ręce w podzięce.<br><br>Oto krowy na łąkach zielonych<br>Ciepłym mlekiem trysnęły w dzbany<br>I w obłokach dzbanów glinianych<br>Zobaczyliśmy raj nam zabrany.<br><br>Naszych pieśni jabłonie srebrzyste<br>Przesłoniły Twój majestat jasny,<br>Zakazany owoc zrywamy<br>I dzielimy go wspólnie z niewiastą.<br><br>Przepłynęła nam przez serca radość<br>Musującą jak strumień nowiną -<br>Dałeś, Panie, kielich goryczy,<br>Myśmy gorycz zmienili na wino.<br><br>Łuki świątyń, jak brwi Twe gniewne,<br>Zacisnęły nad nami niebiosa,<br>O, Panie, rozchyl zasłony niebieskie,<br>Ukaż jasną twarz Dionizosa!&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;PRZED DOMEM JARZĘBINA&lt;/&gt;<br><br>Przed domem jarzębina<br>Ku ziemi się ugina.<br>Widzisz, coraz to śmielej<br>Jesień sobie poczyna.<br><br>Już z