mnie lecącą właśnie z magnetofonowej kasety skoczną rosyjską piosenkę. Natychmiast obudziła się w nim słowiańska dusza i dał wspaniały popis wigorowych figur poczciwego kozaka. Bardzo był przy tym z siebie zadowolony i tak się gorliwie do tanecznych akrobacji przykładał, że aż się spocił i strasznie poczerwieniał. Narobił mi trochę strachu. Na serio zaczęłam się już obawiać, czy nie trafi go jakiś sercowy kryzys, bo piosenka była kilkuzwrotkowa, a on przyjął tempo zawrotne i w swym diabolicznym tańcu zupełnie się zatracił. <br>Wczoraj Alain przyprowadził do mnie swego ojca. Przynieśli mi na spróbowanie jugosławiańską kulinarną specjalność, rodzaj sernika. Było to bardzo miłe. Za to