było nadużywanie alkoholu. Władze były obwiniane o celowe rozpijanie społeczeństwa, o ratowanie wątłego budżetu państwa dochodami ze sprzedaży alkoholu, kosztem zdrowia publicznego. Powstrzymywanie się od picia alkoholu nabrało w wielu okolicznościach rangi zachowania politycznego, stało się niemal aktem patriotyzmu, podczas akcji protestacyjnych dobrowolnie godzono się na prohibicję (Bielewicz, Moskalewicz, 1982)<br>Nacisk na stworzenie przez państwo kompleksowej polityki wobec alkoholu był w dużej mierze efektem aktywności środowisk związanych z lecznictwem odwykowym i badaniami społecznymi nad alkoholem. Pod koniec lat siedemdziesiątych powstał raport na temat polityki wobec alkoholu; opublikowano go w 1981 roku. Jego autorzy krytycznie analizowali dotychczasową politykę państwa oraz postulowali potrzebę