Słowo w słowo. To jest zdumi.ewające!<br>- Trochę też - mówił skromnie zuchwalec - liczyłem na to, że jeśli pan profesor układał swoją listę niezmiennie od wielu lat, to też tak łatwo jej nie zmieni. Zresztą muszę przyznać, że pomysł pana profesora był nieskończenie chytry.<br>- Naprawdę? Czy mówisz uczciwie? - ucieszył się staruszek. - Najuczciwiej mówię! Najprostsze zagadnienia są najtrudniejsze do rozwikłania. Przywykliśmy szukać daleko na widnokręgu tego, co leży u naszych stóp.<br>- Więc jednak nie tak łatwo ze mną? Co?<br>- Wcale niełatwo, panie profesorze. Przyznam się, że mnie strach obleciał, gdy pan profesor zaczął szybko przeglądać nazwiska w notesie. Pomyślałem sobie: "A nuż staruszek