oczekiwać, że kiedy po okresie niedokrwienia zostanie wreszcie przywrócony dopływ krwi, następuje natychmiastowe usuwanie groźnych skutków trwania tkanki bez tlenu. Ktoś, kto obdarzony jest bujną poetycką fantazją, może wyobrażać sobie ogromną ulgę i błogostan "odczuwany" przez komórki, do których dociera wreszcie strumień upragnionego tlenu... Czy taki sielski obrazek odpowiada rzeczywistości? Nic podobnego! Zamiast tego jesteśmy świadkami paradoksu: w momencie reperfuzji i w ciągu kilku pierwszych następujących po nim minutach generowane są duże ilości RFT i w tym właśnie okresie komórki są intensywnie uszkadzane. Wytwarzanie RFT osiąga szczyt w ciągu kilku pierwszych minut po niedokrwieniu, lecz trwa z niższą intensywnością jeszcze przez godziny