się niemożliwe, tak jak niemożliwe wydaje mi się normalne <br>życie. Tutaj mówią, że to się zmieni. Nie wierzę im. <br>Piszę do ciebie, bo nie chcę, żebyś wiedział. Nie pytaj, co się wydarzyło. Nie <br>pytaj, dlaczego. Twoje przerażenie nie zmniejszy mojego cierpienia, twoja wściekłość <br>mnie nie uratuje. Twoja wiedza będzie bezcelowa.<br>Nic się nie wydarzyło. Nie było przyczyn. Urodziłam się na nowo 10 września 1980 <br>roku.<br>Jakub ocknął się na dźwięk dzwonka. Przez dłuższą chwilę nie mógł sobie uświadomić, <br>gdzie jest. Autobus? Telefon? Telefon piszczał mu nad uchem. Wyjął z kieszeni <br>marynarki słuchawkę.<br>- Słucham - zabrzmiało jak prośba, jak zaklęcie, by nic złego się