przez Motykę, Wacława Konarzewskiego, Andrzeja Marusarza i Rudolfa Dameca w dniu 9 sierpnia 1938 roku. O trudności drogi decydowały przewieszki, które z dużym trudem pokonali wspinacze, a cała droga zajęła im 12 godzin wspinaczki. Było bardzo krucho i w pewnym momencie spod ręki Motyki spadł w dół sporej wielkości głaz. Nie było by w tym nic groźnego, gdyby nie poleciał wprost na drugiego na linie Konarzewskiego. Na szczęście minął go, raniąc tylko w rękę. Motyka nawet wtedy nie stracił humoru i zawołał do towarzysza: Ale masz szczęście, Wacek, że nosisz okulary, bo ten "kilkukilowy" głaz mógłby ci oko zaprószyć. Kluczowe trudności zaczęły się