z mieszkań musiało być otwarte, dobiegały bowiem stamtąd wyraźne dźwięki fortepianu. Ktoś jechał środkiem jezdni na rowerze. Malutkie światełko przypominało z dołu robaczka świętojańskiego.<br>Zarośla podchodziły pod strome urwisko. - Tędy! - szepnął Alek.<br>Skręcił na lewo i posuwał się w głąb z nieomylną pewnością, ostrożnie rozgarniając ciężkie od świeżego listowia gałęzie. Niebawem zatrzymał się.<br>- Już!<br>Felek przysunął się do niego.<br>- Fajnie! Rzeczywiście tędy bliżej. - A widzisz!<br>Przed nimi, o krok zaledwie, zarośnięta gęstą trawą i niskimi krzakami, widniała niska jama. Powiało od niej piwnicznym chłodem. Zgięci wpół, poczęli się posuwać w głąb ciasnym korytarzem.<br>&lt;page nr=72&gt; Dno jego było nierówne i kamieniste. Wtem rozległ