a także pochłanianie jonów z wody przez tzw. kompleks sorpcyjny osadów. Do grupy drugiej zalicza się: procesy związane z rozpuszczeniem niektórych składników osadów i ich przejście na skutek dyfuzji do wody, z mineralizacją organicznych składników osadów, desorpcję oraz potencjał redoks, który wpływa na rozpuszczalność połączeń chemicznych (Starmach i in. 1976).<br>Niezwykle ważne w przypadku osadów jest określenie ich wieku. Pozwala to bowiem ocenić tempo depozycji, a równocześnie prognozować czas konieczny do chwili całkowitego wypełnienia misy jeziora przez przyrastające osady. W jeziorach z reguły nie tworzą się osady o znacznych miąższościach. Wyjątkiem są zbiorniki w strefach sekularnie obniżających się, co dzieje się