zestawieniu ze zlewniami jezior przepływowych (tab. 1).<br>&lt;gap&gt;<br>Zlewnie bezodpływowe są zazwyczaj zasilane przez rzeki, których główne źródła alimentacji są odległe i leżą w obszarze znacznie większych opadów niż otrzymuje okolica samych jezior. W przypadku Morza Kaspijskiego (którego zlewnia ma powierzchnię 3,7 mln km&lt;hi rend="upper"&gt;2&lt;/&gt;), zasilanego głównie przez Wołgę, jest to Nizina Wschodnioeuropejska; Amu-daria i Syr-daria, dopływające do Jeziora Aralskiego, są zasilane wodami topniejących śniegów i lodowców odległego Hindukuszu i Tien-szanu, a jezioro Titicaca zasilają cieki biorące początek z pasm górskich, które je okalają. Często części środkowe zlewni jezior bezodpływowych leżą w obszarach depresyjnych, jak wspomniane Morze Kaspijskie, Morze