Wielu żołnierzy rzucało karabiny, ale Maciuś trzymał swój karabin w zdrętwiałych palcach.<br>Jak można w kilka dni tyle przeżyć!<br>"Ojczulku, ojczulku - myślał Maciuś - o, jak ciężko być królem, który prowadzi wojny. Łatwo było powiedzieć:A bo my się boimy? - zwyciężę was jak mój wielki pradziadek. Łatwo gadać, ale robić trudno. <page nr=49> Och, jakim ja wtedy byłem lekkomyślnym dzieciakiem! Myślałem tylko o tym, jak będę na białym koniu opuszczał stolicę, a ludność sypać będzie kwiaty pod nogi konia. A nie myślałem, ile ludzi zabiją".<br>A ludzie padali od kul i może Maciuś dlatego tylko ocalał, że mały.<br>Och, jakże się ucieszyli, gdy wreszcie