ku miejscu walki. Za nią, na pełnym "booście", runęła w pościgu polska osłona: porucznik Mirosław Ferić i sierżant Wunsche, boczni drugiego klucza. W tej szalonej gonitwie powstała zawiła przeplatanka: najpierw leciały trzy Messerschmitty, już palące się; za nimi klucz majora Kelleta; za nimi trzy dalsze Messerschmitty, za nimi dwóch Polaków. Odsiecz przeciwnika już dochodziła do Kelleta i Szaposznikowa na odległość skutecznego ognia, gdy dwaj polscy myśliwcy ją dogonili. Ferić wziął na cel prawoskrzydłowego, Wunsche - lewoskrzydłowego. Obydwaj prawie równocześnie strzelili i obydwaj prawie z jednakim wynikiem: dwa Messerschmitty, śmiertelnie ugodzone, waliły na dół. Jeden buchając czarnym dymem, drugi paląc się wielkim płomieniem