Naciskam dzwonek przy sąsiednich drzwiach. Cisza. Cisza. Cisza. Łomot. Hałas, przekleństwa. Otwierają się drzwi - Klocia zaspana, nieprzytomna, tak jak ja przed chwila. To nas właśnie łączy. Tylko kurwy i pielęgniarki śpią jeszcze o wpół do czwartej po południu. <br>&lt;page nr=130&gt; - Włącz telewizor. - Ile razy dzisiaj padło to zdanie między piętnastą a szesnastą?<br>- Oszalałaś? Co ci odbiło?<br>- Włącz, zaraz się obudzisz.<br>Do wieczora siedzimy z Klocia i gapimy się w mrugający ekran. Przyniosła z kuchni czerstwy chleb, pomidory, jakieś ogryzki kiełbasy, paczkę chrupek i sok. Pijemy prosto z kartonu. Nogi nam zmarzły, owijamy się kołdra. Nie możemy się oderwać. Patrzymy, jak samoloty dwa tysiące