dziwnych rozmowach z kobietami podziwiającymi twój upadek.<br> PAWEŁ BEZDEKA<br>Nie mów mi o tym. Nie rozdzieraj najskrytszego ośrodka dziwności. Wszystko to jest zamknięte - na zawsze zamknięte przez szaloną, nieposkromioną nudę.<br><br>&lt;page nr=179&gt;<br><br> POSĄG<br> z politowaniem<br>Jakże jesteś banalny...<br> BEZDEKA<br>Wskaż mi kogoś niebanalnego, a dam się zarżnąć w ofierze na jego ołtarzu.<br> POSĄG<br>Ja.<br> BEZDEKA<br>Kobieta - raczej wcielenie kobiecych niemożliwości. Niewypełnialne obietnice życia samego w sobie.<br> POSĄG<br>Ciesz się, że w ogóle istniejesz. Pomyśl - nawet dożywotni skazańcy cieszą się z darowanego życia.<br> BEZDEKA<br>Cóż mnie to obchodzić może? Czyż mam cię cieszyć, że nie siedzę w tej chwili wbity na pal na jakimś