przeobrażony w człowieka, wysłuchał mych <br>słów z powagą, a potem nagle roześmiał się <br>serdecznie, pogłaskał mnie po twarzy i rzekł:<br><br>- Kochany chłopcze! Nie jestem żadnym księciem. Po <br>prostu opowiedziałem ci bajkę, a tyś uwierzył w jej <br>prawdziwość. Historia o królu wilków była przeze <br>mnie zmyślona.<br><br>- No, a książę? A doktor Paj-Chi-Wo? - zapytałem <br>zdziwiony.<br><br>- Bajka zawsze jest tylko bajką, mój chłopcze - odrzekł <br>z uśmiechem.<br><br>- Kim więc jesteś, Mateuszu? Co to wszystko ma znaczyć?! - zawołałem <br>gubiąc się już zupełnie.<br><br>- Jestem autorem historii o panu Kleksie - odparł <br>szpakowaty pan. - Napisałem tę opowieść, gdyż <br>ogromnie lubię opowieści fantastyczne i pisząc je, sam <br>bawię