żadnego widma ani śmierci nigdy dotąd się nie bałem. Jest mi wprost straszno.<br> DE LA TRE'FOUILLE<br>No, Mistrzu: bijemy się na spojrzenia!<br> Do Janulki<br>Zaręczam ci, że pojedynek ten jest dla niego o wiele niebezpieczniejszy, niż gdybyśmy bili się na szpady, rewolwery lub nawet na depresyjne gazy Plasewitza.<br> Do Mistrza<br>Patrz w moje oczy, dobry, współczesny, mały człowieczku - przypomnij sobie rozmowy nasze sprzed lat pięciu - byłem wtedy prawie dzieckiem...<br> Świt coraz wyraźniejszy. Mistrz chwieje się i szuka oparcia.Łapie się za krzesło<br><br>&lt;page nr=302&gt;<br><br> MISTRZ<br> złamanym głosem<br>Nie mogę się oprzeć. Zdaje mi się, że ciebie jednego kocham na tym okropnym, pustym świecie