broń, zdarłszy z głów hełmy gnali wprost przed siebie, chcąc zaszyć się w jakimś bezpiecznym kącie. Inni pamiętali rozkazy Białego Pazura. W wyznaczonych miejscach czekać mieli na nich nowi dowódcy. Po przegrupowaniu długo jeszcze będzie się można bronić na uliczkach Dabory. I właśnie po to, by dać czas uciekającym, Biały Pazur poświęci swych najlepszych ludzi.<br>Dla ptaków sotnia stanowiła tylko czerwoną plamkę, jakże niewielką wobec okrążającej ją żółto-czarnej linii.<br>To wszystko widzieć mogły tylko ptaki.<br>A potem trzystu wojowników &lt;orig&gt;bana&lt;/&gt; wynurzyło się spomiędzy domów i stanęło na granicy miasta. Pęd ludzkiej rzeki zmalał. Niektórzy powstańcy, widząc przed sobą nowego wroga