nie zdążyła spytać ciotki. Od decyzji, że pojedzie do Sieciechowa starała się jak najmniej myśleć o spotkaniu; obawiała się, że zacznie się wahać i zawróci w połowie drogi. Ale teraz było już na to za późno, więc mogła sobie pozwolić na moment zwątpienia. Czy się nie rozczaruje? Czy słusznie przyjechała?<br>Pchnęła furtkę w murze porośniętym zeschłym bluszczem, postąpiła kilka kroków i stanęła jak wryta. Ogród był pełen ludzi. W większości starsi, ubrani na ciemno, zbici w kilka ciasnych gromadek, wpatrywali się w ścianę domu ukrytą dotąd przed wzrokiem Alicji. Odruchowo chciała się cofnąć, zdjęta nagłym lękiem i zaskoczona dziwnym zgromadzeniem; podeszła