dotychczas odległy, tylko chwilami wybijający się ponad szum morza, był teraz blisko, może ukryty za kotarą, może na kominku, może pod łóżkiem. Jęk i gwizd w półtonach świdrował nam uszy, to znów uspokajał trelami słowika. Melodia rwała się. Przenikała noc jak błyskawica. Parne podszycie pachniało wilgocią. Spadł ulewny deszcz.<br><br>CODA:<br>Pewnego razu żył sobie król. Był bardzo szczęśliwy w szczęśliwym pożyciu z królową. Ich małżeństwo Pan Bóg pobłogosławił, dając w trzecim roku szczęśliwego pożycia noworodka żeńskiego, który wyrósł na piękną księżniczkę. Książęta ze wszystkich stron świata zjeżdżali, by uprosić króla o jej rękę. Król jednak nie chciał jej oddać byle komu, gdyż