wprawnie jak barman nalewał dużym kubkiem rzadkie <br>jasne piwo.<br><br>Pająk stał między grupą dzieci i dorosłych, jak <br>parlamentariusz.<br><br>- Masz, pij - powiedział Kaczmaruszek wesoło, <br>podając mu szklankę z wystającą pianą.<br><br>- Co pan, dziecku alkohol - oburzył się Pijus.<br><br>- O głowę wyższy od pana.<br><br>- Ja nie urosłem, bo za wcześnie zacząłem pić <br>- powiedział Pijus i wszyscy się roześmiali.<br><br>Pająk podniósł szklankę i obejrzał zmętniały <br>płyn pod światło.<br><br>- Ale znawca - zażartował Kaczmaruszek.<br><br>Pająk patrzył na drobną pływającą zawiesinę <br>i czekając, aż się ustoi, myślał o Marychu <br>z takim natężeniem niepokoju, że zaczął <br>się bać.<br><br>- Najpiękniejsza jest wolność. - Obcy <br>wzniósł swoje piwo.<br><br>- To się łatwo mówi