energii trzech rozseparowanych atomów. W przypadku małych R1 lub R2 powierzchnia energii potencjalnej unosi się gwałtownie do góry, w związku z odpychaniem się atomów. Ogólnie na rysunku widać dwie "doliny" potencjału (obrazujące konfiguracje Y+ XY i YX+ Y), które prowadzą do głębokiej jamy odpowiadającej związanej cząsteczce XY2.<br>Rys. 4.17. Poziomice energii potencjalnej liniowej, sztywnej cząsteczki XY2. Minimum energii znajduje się w punkcie przecięcia linii przerywanych<br><br>Ruch drgający jąder w cząsteczce (przy założeniu, że pozostają zawsze na linii prostej) można przedstawić jako trajektorię punktu materialnego (małej kulki) poruszającego się bez tarcia po powierzchni energii potencjalnej pod wpływem siły ciężkości. Badana liniowa