zachowania lodowców wypływających z lokalnych pól lodowcowych w północnej Norwegii.<br> D.J. Furbish i J.T. Andrews (1984) szerzej rozpatrywali zmiany wysokości położenia czoła lodowca na przesunięcie pozycji ELA, uwzględniając rolę topografii doliny zlodowaconej. Wielorakość kształtów lodowców, odczytywanych z map, sprowadzili oni do pięciu wyidealizowanych przykładów geometrycznych (rys. 8.12). Przy założeniu identycznego zróżnicowania wysokościowego i poziomego we wszystkich przykładach, uzyskuje się charakterystyczne krzywe hipsometryczne (kształtowi prostokąta odpowiada linia prosta). Furbish i Andrews, zakładając jednakową we wszystkich przypadkach krzywą bilansu masy i podobny przepływ lodu (stan równowagi), uzyskali zależność pomiędzy wysokością linii równowagi a wysokością położenia czoła (rys. 8.12b). Zachowanie się