nic dla nas ciemnych, że poza ewentualnym obowiązkiem nie mamy żadnego powodu, żeby go czytać. Ze szkoły pamiętamy, że w twórczości poety wyraziła się renesansowa bujność życia, zachwyt dla urody świata, humanistyczna akceptacja istniejącego, pamiętamy, że dwór, że lipa, że dzban (pisany, malowany i pełen wina), że trumienka Orszulki i "Psałterz": udaje się; że nic, co by nas mogło rzeczywiście obchodzić, ludzi pracujących i mających naprawdę skąpo odmierzony czas na czytanie poezji. Przedzierać się przez teksty pisane dawnym i trudnym językiem (aczkolwiek po pewnym przywyknięciu język ten staje się znakomicie zrozumiały dla współczesnego Polaka), pisane według zupełnie innych reguł tworzenia poezji