śmierci wiew.<br><br>Niech już nadejdzie pora noży,<br> Która nakarmi naszą pięść!<br>O, sprawiedliwy polski Boże,<br> Tej wygłodniałej pięści szczęść!<br>Niech sprzyja zemście pieśń anielska,<br> Twym gniewie nasz niech będzie gniew,<br>I niech zmiażdżone zbirów cielska<br> Swą krwią - poetów zmyją krew.<br><br><br>3<br><br>Nie śpię. Ktoś puka w nasze okno,<br> Adamie, otwórz! Puka ktoś!<br>Niech dzieli z nami noc samotną,<br> Ktokolwiek przyszedł. Idź i proś.<br>Lecz kogo w nocy losy niosą?<br> Pora niezwykła. Któż to, któż?<br>Jesteśmy obcy ludzkim losom<br> I nikt nie tęskni do nas już.<br><br>Nie wierzę oczom. Ukochana!<br> Ty, o tej porze? Siadaj! Mów!<br>Tak późno! Czemu? Jaka zmiana<br> Sprowadza